Znak Jonasza i znak Salomona.

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza 

Niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów rzekli do Jezusa: «Nauczycielu, chcielibyśmy zobaczyć jakiś znak od Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Plemię przewrotne i wiarołomne żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. Albowiem jak Jonasz był trzy dni i trzy noce we wnętrznościach wielkiej ryby, tak Syn Człowieczy będzie trzy dni i trzy noce w łonie ziemi. Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je, ponieważ oni wskutek nawoływania Jonasza się nawrócili; a oto tu jest coś więcej niż Jonasz. Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw temu plemieniu i potępi je; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon». Oto słowo Pańskie. 

Refleksja nad Słowem Bożym 

To działo się w Magadan, miasteczku położonym nad jeziorem Genezaret. Choć widzieli wiele znaków, domagali się nowego. Chrystus nie chwali tych ludzi. Rzecz dziwna się dzieje: ukazał się gniew Boga na ziemi – uniósł się gniewem. Wyobraźmy to sobie: ściągnięte brwi, a twarz Jego była morzem ognia: “Plemię przewrotne i cudzołożne” – krzyczał Jezus, a faryzeusze i Apostołowie zdrętwieli, bo nigdy jeszcze dotychczas nie widzieli Męża Bożego w takim podnieceniu i oburzeniu. “Plemię złe, wiarołomne, domaga się znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku proroka Jonasza. A jak on był przez trzy dni i trzy noce we wnętrznościach ryby, tak będzie Syn Człowieczy w łonie ziemi”. Ten znak będzie wam dany – mówi Jezus – a oni cudów chcieli. Kusili Go ustami kłamstwa i obłudy; kusili Go przewrotnością swojego oblicza; kusili Go pustką swoich grzesznych serc – domagali się znaku, jak gdyby znak Boży był sługą ich niecnej pożądliwości. On da znak temu plemieniu jaszczurczemu, niewiernemu; da znak, od którego niebo zaryczy jak lew, ziemia jęczeć będzie jak niewolnica, a morze odsłoni swą otchłań aż do dna.

Apostołów pewnie, jak i nas, zastanowiło zachowanie Jezusa. Dlaczego tak postąpił? Właśnie powinien uczynić cud – błysnąć, by wreszcie przekonać tych niewiernych, opornych, i udowodnić, że jest Mężem Bożym, że jest Bożym Synem. A On uniósł się gniewem. Dlaczego nie uczynił znaku? Trudno powiedzieć – nie nam sądzić wyroki Boże. Ale wydaje się, że chyba dlatego, iż to jaszczurcze plemię i tak by nie uwierzyło – nie wierzy zresztą do dziś.

Wydaje się, że także i w dzisiejszy czas ukazał się gniew Boga na ziemi. Jan, prawdopodobnie i dziś, podkreśliłby zdanie, które napisał kiedyś: “Cały świat jest w złu pogrążony”. A przecież on nie był pesymistą. Jest źle i nie mamy powodów do radości i zadowolenia. Cały świat zagrożony terrorem, a przecież cechą tego terroru jest absolutna podłość, według której wszystkie chwyty są dozwolone, a nawet rzekomo szlachetne.

Chrześcijanie, którym zło pisze codziennie swoje zwycięstwa, nie na papierze, ale na grzbiecie, coraz bardziej opuszczają ręce w jakiejś beznadziei, albo szukają współczesnych Salomonów i u nich szukają rady, szukają znaku, a przecież On jest tu, na ołtarzu, w Tabernakulum. A przecież nikomu nie będzie dany żaden znak, oprócz znaku Jonasza. I Salomon dzisiejszy ma wyniki – Chrystus nie. Ukazał się chyba gniew Boga na ziemi, a ci od terroru, to chyba mają coś z głową... A św. Teresa z Avila, jest patronką cierpiących na ból głowy. A przecież kogo dziś głowa nie boli? Dlatego św. Tereso, kobieto szlachetnego serce, ciebie prosimy: Ty, która byłaś pełna pokory, życia Bożego i szczególnego mocnego głosu, który podnosiłaś nawet na papieża, prosimy mocno, byś ten głos swój mocno, z wielką siłą przebicia, mogła zanieść w naszych intencjach tam, do Ojca dziejów ludzkich; byśmy byli mądrzy Bożą mądrością. AMEN.

Facebook Twitter