6. Niedziela Wielkanocna (A) - Czekanie na Ducha Świętego

Wydarzenia, które Piotr św. nazwał „sprawą Jezusa”, śmierć Zbawiciela na Golgocie i historia Jego zmartwychwstania, są tak samo aktualne dzisiaj, jak wtedy. Chrystus, mając odejść do Ojca, obiecuje zesłać Ducha Św., na którego przyjście pierwsza wspólnota Kościoła czekała z Matką Najświętszą na żarliwej modlitwie. To modlitewne czekanie ma się powtórzyć w Kościele Bożym nad Wisłą, zgodnie z klimatem liturgii ostatnich tygodni przed Zielonymi Świętami.

Z wszystkich modlitw Ojca św. w czasie jego pobytu w ojczyźnie, modlitwa o przyjście Ducha Św. do Polski była przez Niego wypowiedziana na Placu Zwycięstwa jeszcze płomienniej niż inne: „Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!” (Kazanie na Placu Zwycięstwa 2 VI 1979 r.) Zdaje się, że wszyscy zrozumieliśmy znaczenie tej modlitwy, przecież przy okazji słów Papieża o Duchu Św. — dnia następnego przed kościołem św. Anny — czemu towarzyszyły nasze serca a nawet ręce, Ojciec św. nazwał nas społeczeństwem teologów. Znamy wszyscy słowa Pana Jezusa z ostatniej wieczerzy, że to właśnie Duch Św. przypomina całemu Kościołowi wszystko, co On nam przekazał od Ojca i nauczy nas całej prawdy (J 14, 26) oraz że miłość jednocząca wiernych — jak to przypomina św. Paweł — rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Św. który został nam dany (Rz 5, 5), tworząc z nas trzeci rodzaj ludzkości, nowego Izraela. Duch Św., jak nas poucza Objawienie św. Jana, przychodzi także do wszystkich Kościołów lokalnych ze swymi boskimi darami. On ustanawia w nich pasterzy (Dz 20, 28), wprowadzając je w pełnię chrześcijańskiego istnienia, wartościowania i postępowania.

Działanie Ducha Św. dosięga całym swym bogactwem łaski również serca każdego indywidualnego chrześcijanina. On mieszka w nas (1 Kor 3, 14), jesteśmy jego świątyniami. Takie przemożne działanie Ducha Św. widzieliśmy w całym Kościele naocznie, dotykalnie; świadectwem tego Sobór Watykański II, świadectwem tego jest sama osoba obecnego Papieża.

Obecność Ducha Św. odczuwaliśmy również w Polsce. On nam dał takiego Ojca Prymasa, jakiego — zdaniem samego Papieża — Bóg daje raz na tysiąc lat. Duch Św. rozpłomienił w naszej ojczyźnie miłość do Bożej Matki. On tworzy grupy prawdziwej, wewnętrznej odnowy. Dzięki działaniu Ducha Św. mamy dzisiaj w Polsce wielu ludzi, żyjących w stylu Ewangelii. Nie trzeba ich szukać daleko, są oni między nami. Lecz nawet najlepszym z dobrych przypomniał Papież, że nie całkowicie jeszcze przebudzili się w Duchu Św. A cóż mówić o wielu innych?

Wszyscy winniśmy najpierw pamiętać o słowach Pisma św. z Listu do Rzymian, że kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie przynależy do Zbawiciela, bo tylko ci są Chrystusowi, których ożywia Duch Św. (Rz 8, 9, 14). Zapytajmy siebie, czy żyjemy darem łaski odrodzenia z Ducha Św. (J 3, 5), czy pamiętamy, że jesteśmy usprawiedliwieni w Duchu Boga naszego, a moc Ducha Św., przebacza nam grzechy przez posługę tych, których Chrystus nam wyznaczył (J 20, 22—23). Nie zapominajmy, że Duch Św. sprawuje wszystko we wszystkich (1 Kor 12, 11).

Co dzień przygotowujemy się na przyjmowanie darów Ducha Św.: prawdziwej wiedzy, umiejętności życia Ewangelią, odszukania swego miejsca w zamiarach Bożych, siły wewnętrznej życia niepomniejszonym chrześcijaństwem, charyzmatycznego daru miłości względem Boga i ludzi. Dopiszemy wówczas jeszcze jeden pełen artyzmu rozdział nabożeństwa do Ducha Św. w Polsce, bo piękne i silne są nasze ojczyźniane korzenie również w tym zakresie.

Wzruszeni, czytamy modlitwę hymnu „Veni Creator Spiritus - Przyjdź Stwórco Duchu” w polskim tłumaczeniu sprzed 600 lat:

„Jenżeś rzeczon Pocieszyciel,

Darów Boskich Nadarzyciel,

Studnia żywa, ogień, miłość

I wszystka niebieska radość”

(T. Karyłowski, Hymny Kościelne, Pax 1976 s. 30). Wzruszeni, wsłuchujemy się w strofę S. Wyspiańskiego:

„Zwól przez Cię w Tobie Ojca znać,

Zwól, by był przez Cię poznań Syn,

Zwól w Tobie światłość światu dać,

Zwól z wiarą wieków podjąć czyn” (tamże, s. 32).

Nie mniej czaru jest w prostych odpowiedziach polskiego dziecka, przekazywanych z dawien dawna:

„Kto cię stworzył? Pan Bóg.

Kto cię oćłkupił? Syn Boży.

Kto cię uświęcił? Duch Święty”.

Ileż piękna jest również we wspomnieniu, którym podzielił się z nami Św. Jan Paweł II, Papież, że jego rodzony ojciec wskazał mu w książeczce do nabożeństwa modlitwę o dary Ducha Św.

Duch Św. sprawi to, że włączeni łaską i naszym na nią przyświadczeniem w Boży nurt odrodzenia będziemy nowi. Wtedy modlitwa nasza będzie ufna, aż do zawierzenia: „Abba-Ojcze” (Rz 8, 15), praca stanie się nowym życiem (1 Tes 4, 11; Ef 4, 28), a odpoczynek — przeżywaniem obecności Boga we wszystkich wymiarach przyrody i historii.

W tym tygodniu, w publicznych modlitwach o urodzaje, za wszystkich, którzy się trudzą, by Polska nie była krajem głodnych ludzi, będziemy prosić, według odwiecznego zwyczaju, Ducha Św. o jeszcze jedną łaskę, by spełniało się pragnienie, jakie św. Paweł ujął w zdanie: „Stworzenie wyczekuje objawienia synów Bożych” (Rz 8, 19). Oby każda grudka gleby była dla nas święta, każde źdźbło trawy, każda gałązka drzewa, tym więcej, każda kruszyna chleba! Będziemy się modlić, aby wszyscy, którzy pracują na roli czy także dla roli, odnaleźli w swej pracy ogromną godność i byli przez nas i przez innych właściwie docenieni.

Matka Boża, którą nazywamy Oblubienicą Ducha Św., Matką życia, Wspomożycielką, dla swojej ziemi — jesteśmy przecież ziemią maryjną — wyprasza dla wszystkich Jej dzieci cud Zielonych Świąt. Powtarzajmy za św. Janem Pawłem teraz, częściej niż kiedykolwiek, słowa modlitwy do Pana: „Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!” Amen. 

__________
PS.

 

Bracie, Siostro - jeśli moje rozważania, refleksje, homilie przynoszą pożytek Twemu  życiu,

zwłaszcza życiu duchowemu, rozwiązując wszelkiego rodzaju problemy, proszę Cię serdecznie - daj temu wyraz w postaci wsparcia budowy Wotum Wdzięczności za 100-lecie Objawień Fatimskich. 

Możesz to uczynić, wpłacając dobrowolny dar serca na konto:

Nazwa banku: Pekao SA, I O. w Tarnowie 

Adres banku: Plac Kazimierza Wielkiego 3A 

Nr konta bankowego: 23 1240 1910 1111 0010 4598 6674   Do przelewów zagranicznych SWIFTT: PKOPPLPW

Właściciel konta bankowego: Józef Władysław Tabor, ul. Starodąbrowska 33,  33-100 Tarnów 

BÓG ZAPŁAĆ !

 

Facebook Twitter