maja 18, 2017

Jak On nas umiłował!?

Czwartek V tygodnia okresu wielkanocnego

Z Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna». (J 15,9-11)

REFLEKSJA NAD SŁOWEM BOŻYM

Często prześlizgujemy się nad słowami Ewangelii i nad całymi zdaniami i tylko od czasu do czasu jakieś słowo lub zdanie wywo­łuje olśnienie i rozpala serca. Tymczasem każde słowo Pana Jezusa jest pełne światła i żaru. Każde wprowadza w nieprzeniknione głębie i otwiera najszersze horyzonty. Dzisiaj musimy bardzo uważać, żeby nie prześlizgnąć się nad pierwszym zdaniem: „Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i ja was umiłowałem”.
Gdybyśmy to zdanie choć w części zrozumieli, wykrzyknęlibyś­my spontanicznie i w największym podziwie: Jak On nas umiłował! Pan Jezus umiłował nas taką miłością, jaką samego umiłował Ojciec. Można tu również dodać bardzo prawdziwy wniosek, że Ojciec i nas umiłował taką samą miłością, jaką miłuje swojego Syna. I tu jest wielka tajemnica Bożej miłości! czy Bóg może miłować nas, którzy jesteśmy przed Boga obliczem „prochem i ni­czym”, taką samą miłością, jaką miłuje swojego jednorodzonego Syna, który jest Mu równy w majestacie? Porównanie, którego chcę użyć, nie będzie dla nas zaszczytne, ale i tak tylko w pewnym stopniu przybliża nam niezwykłość i oryginalność Bożej miłości.
Wielu ludzi lubi zwierzęta – kotki, pieski i inne. Zazwyczaj nie przeszkadza to w miłowaniu ludzi. Inna jest jednak miłość do kotka i pieska, a zupełnie inna do człowieka. Zupełnie inną radość daje przywiązanie zwierząt, a zupełnie inną miłość i oddanie człowieka. Zwierzęta i ludzi oddziela tak wielka różnica gatunkowa, że nie mogą oni być partnerami w miłości. „Różnica gatunkowa” między Bogiem i ludźmi jest nieskończenie większa. Jakże więc Bóg może miłować ludzi tak jak miłuje Jezusa, który jest Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego?
To jest możliwe, bo Bóg swoją łaską może podnieść nas na wyższy poziom bytu. To jest możliwe, bo Bóg tego rzeczywiście do­konał przez swojego Syna, który za sprawą Ducha Świętego stał się człowiekiem. Od momentu Wcielenia Bóg widzi każdego człowieka w swoim Synu. Od Chrztu świętego, który czyni nas spadkobiercami dzieła zbawienia, Bóg swego Syna widzi w każdym z nas. Jezus może miłować tak, jak umiłował Go Ojciec, a ojciec może miłować nas, tak jak umiłował swojego Syna, bo dzięki Jego łasce jesteśmy prawdziwymi dziećmi Boga i mamy udział w Jego boskim życiu. To niezwykłe wyniesienie człowieka na wyższy poziom bytu, teologowie nazywają łaską uświęcającą. Bóg udzielając człowiekowi łaski uświęconej dokonuje wielkiego cudu, w którym uwidacznia się cała moc i potęga Jego miłości. Jednakże Bóg w swej nieskończonej miłości (co za paradoks!) uzależniony jest od człowieka. Pan Jezus może tylko wtedy tak nas miłować jak Jego umiłował Ojciec, gdy zachowamy darowaną nam łaskę uświęcającą. Dlatego to niezwykłe - tak bogate w treść - zdanie Pan Jezus uzupełnia jeszcze jednym, bardzo ważnym: „Jeżeli będziecie zachowywać moje przykazanie, będziecie trwać w miłości mojej” (J 15,10).
Pozwólmy Panu Bogu kochać nas nieskończoną miłością. Za­chowujmy Boże przykazania. Zachowajmy udzieloną nam łaskę uświęcającą. Bowiem zachowywanie przykazań rozbudza pragnienie dawania odpowiedzi życiem,i to radosnej odpowiedzi, na miłość, którą staje się pełnią życia w radości.
Ta radość życia w Jezusie nie potrzebuje dodatków i uzupełnień. Wystarczy tylko pozwolić ogarnąć się miłością Jezusa i radość życia staje się Twoim udziałem.
Czy wierzysz tym słowom?

__________
PS.
Bracie, Siostro - jeśli moje rozważania, refleksje, przynoszą pożytek Twemu  życiu,
zwłaszcza życiu duchowemu, rozwiązując wszelkiego rodzaju problemy, proszę Cię serdecznie - daj temu wyraz w postaci wsparcia budowy Wotum Wdzięczności za 100-lecie Objawień Fatimskich. 
Możesz to uczynić, wpłacając dobrowolny dar serca na konto:
Nazwa banku: Pekao SA, I O. w Tarnowie 
Adres banku: Plac Kazimierza Wielkiego 3A 
Nr konta bankowego: 23 1240 1910 1111 0010 4598 6674  
Do przelewów zagranicznych SWIFTT: PKOPPLPW
Właściciel konta bankowego: Józef Władysław Tabor, ul. Starodąbrowska 33,  33-100 Tarnów 

BÓG ZAPŁAĆ !

 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Copyright © 2016 Homilie i rozważania , Blogger