Słowo Boże na dziś - „Mój dom będzie domem modlitwy”!

Z Ewangelii według Świętego Łukasza

Jezus wszedł do świątyni i zaczął wyrzucać sprzedających w niej. Mówił do nich: «Napisane jest: „Mój dom będzie domem modlitwy”, a wy uczyniliście go jaskinią zbójców». I nauczał codziennie w świątyni. Lecz arcykapłani i uczeni w Piśmie oraz przywódcy ludu czyhali na Jego życie. Tylko nie wiedzieli, co by mogli uczynić, cały lud bowiem słuchał Go z zapartym tchem. (Łk 19,45-48) 

Refleksja nad Słowem Bożym

Znany jest epizod z Pisma św. jak Juda Machabeusz i jego bracia, po zwycięstwie nad nieprzyjaciółmi, postanowili oczyścić i odnowić świątynię Pana, która została sprofanowana przez pogan, i przez tych, co nie dochowali wierności wierze swoich przodków. Bóg pobłogosławił gorliwość Machabeuszów i dał im zwycięstwo nad bezbożnymi. Pierwszym ich czynem po zwycięstwie jest oczyszczenie i odnowienie świątyni, i uczynienie jej napowrót domem modlitwy.

Po wielu dziesiątkach lat, do tej właśnie świątyni wchodzi Jezus i zastaje ją znów "zanieczyszczoną". Dawniej zbezcześcili ją poganie, teraz "targowisko" uczynili w niej sami wierni. I Chrystus nie może znieść tego widoku. Ewangelia pokazuje nam Jezusa tak bardzo oburzonego widokiem sytuacji panującej w świątyni, że aż wyrzucił stamtąd sprzedających i kupujących. Pan Jezus, powodowany żarliwą troską o dom swego Ojca i pobożnością, która pulsowała w głębi Jego serca, nie mogąc znieść tego żałosnego widoku, powyrzucał wszystkich z ich stołami, pieniędzmi i zwierzętami.

Pan Jezus podkreśla wyjątkowość świątyni w znanym wszystkim tekście Izajasza: „Domu mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów, a wy uczyniliście z niego jaskinię zbójców”. Pragnął wpoić wszystkim, jaki powinien być szacunek i jaką należy zachować postawę w świątyni, że względu na jej święty charakter.

Jakiż powinniśmy okazywać szacunek i pobożność w świątyni chrześcijańskiej, w kościołach, gdzie sprawuje się Ofiarę Eucharystii, i gdzie Jezus Chrystus, Bóg i Człowiek, jest rzeczywiście obecny w Tabernakulum? „Dom mój będzie domem modlitwy” – jakże jasne jest wyrażenie, które określa świątynię jako dom Boga. Tak też powinniśmy ją traktować: przychodzić do niej z miłością i radością, a także z wielkim szacunkiem jaki należy się miejscu, w którym oczekuje nas sam Pan Bóg.

Również Panu Jezusowi nie jest obojętne to, w jaki sposób przychodzimy Go pozdrowić? Jak zachowujemy się przy wejściu do Jego świątyni? Czy przychodzimy punktualnie na Mszę św.? Czy starannie przyklękamy przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie? Czy zachowujemy postawę skupienia w Jego obecności? Czy dla nas świątynia jest miejscem, gdzie oddajemy cześć Bogu, gdzie spotykamy się z Jego prawdziwą i rzeczywistą obecnością? Kościół przypomina nam, że tylko Bóg jest naszym Jedynym Panem.

Każdy ochrzczony jest świątynią Boga; świątynią odnowioną i uporządkowaną przez Boga. Bardzo wiele kosztowało oczyszczenie człowieka, bo wymagało aż ofiary krzyżowej Syna Bożego. Wsparty wszechmocną łaską Syna Bożego, mogę już więcej nie zanieczyszczać tej świątyni, mogę strzec, aby już zawsze była domem modlitwy. Niech więc ożywia każdego z nas żarliwość o czystość domu Bożego; żarliwość, jaką odznaczali się Machabeusze i Jezus.

Facebook Twitter