Na czym polega moc nauki Jezusa?

Wtorek I tygodnia Okresu Zwykłego

Z Ewangelii według Świętego Marka

W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej. (Mk 1,21-28)

Moc prawdy

Zastanawiamy się dzisiaj, na czym polega moc nauki Pana Jezusa.

Jest to moc, która uwalnia nas od złego i czyni wielkimi i świętymi słabych ludzi. Moc nauki Jezusa, tak jak moc każdej nauki, to moc prawdy. Im bliżej prawdy jest jakakolwiek nauka, tym większą posiada moc. Dla przykładu pomyślmy o budowaniu mostu. Jeżeli obliczenia konstruktora są bezbłędne, most będzie pełnił swoje funkcje niezawodnie. Jeżeli jednak konstruktor pomyli się w obliczeniach, most może się zawalić już przy przecinaniu wstęgi. Podobnie jest z innymi naukami. Astro­logia wyciągała zupełnie błędne wnioski z budowy wszechświata, stąd jej informacje, szczególnie dotyczące losów człowieka, są zupełnie bezużyteczne. Natomiast astronomia, która ściśle trzyma się prawdy, ma dzisiaj wspaniałe osiągnięcia. Jeżeli ktoś z ciężką chorobą idzie do znachora, który ma niewielkie i zabobonne pojęcie o budowie organizmu człowieka, może się narazić na pogłę­bienie choroby a nawet na śmierć; medycyna natomiast – w takim zakresie, w jakim poznaje ona tę prawdę – może skutecznie człowiekowi pomóc. Moc nauki Jezusa, która wyrzuca złe duchy i grzeszników czyni świętymi, jest najbardziej przekonywającym dowodem na to, że zawarta jest w niej prawda o Bogu i o czło­wieku. Ta prawda jest mocą tej nauki.

Prawda o człowieku jest bardzo piękna i wzniosła. Na pytanie – Kim jest człowiek? – List do Hebrajczyków cytuje słowa psalmu 8: „Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, uwieńczyłeś go czcią i chwałą. Obdarzyłeś go władzą nad dziećmi rąk swoich”. Autor Listu stosuje jednak te słowa do samego Chrystusa. „Widzimy natomiast Jezusa, który mało od aniołów był pomniejszony, chwałą i czcią ukoronowanego za cierpienia śmierci...” (Hbr 2,9). Prawda o człowieku najwspanialej ujawnia się w Synu Człowieczym. Trzeba o tym pamiętać, gdy szukamy odpowiedzi na pytanie: Kim jest człowiek? Chrystus jest tym, który mówi nam prawdę, ale On sam jest również Prawdą. Dlatego nie wystarczy Chrystusa tylko słuchać, ale trzeba na Niego patrzeć. Trzeba Go również naśladować. Moc Jego nauki to moc Jego samego, to potęga władzy, którą posiada nad wszystkimi dziełami rąk Bożych.

Facebook Twitter